Op zoek naar otterpoep
Het concept is eenvoudig. Leer het landschap lezen en je kunt lopen in de voetsporen (lees: prenten) van de otter. Kruip in z’n huid, Volg met je ogen zijn mogelijke route. Hier het water in, daar er even weer uit. Dáár... Die duiker, even checken. Yes! Otterpoep!
Soms is het overduidelijk, dan weer een beetje stiekem. Zoals die plekken waar je vanaf Google Maps al kunt zien waar de afstand tussen bijvoorbeeld een sloot en een vijver het smalst is. Zie jij tussen je oogharen door subtiel een wissel lopen? Dan maak je kans nabij de molshoop of nabij dat bij elkaar gekrabte hoopje groen. Tja, en dan zo’n bruggetje of overhangende betonrand. In gedachten zie je ze al rollebollen in een zandbad, een nadere blik laat kuilen zien en bij elkaar gekrabde hoopjes. Ligt er dan ook nog een scheve baksteen of aangespoeld stuk hout? Dan is het vaak bingo. Hoe beter (nieuwe) vrijwilligers worden geïnformeerd hoe betrouwbaarder de waarnemingen.
Na al die jaren verwondert het nog steeds hoe betrouwbaar sommige otters zich gedragen. En na al die jaren blijft het geweldig dat ene moment te zien waarin die nieuwe otterspeurder het ook ziet.
Naast dat menig vrijwilliger voor het NEM Verspreidingsonderzoek Otter tussen oktober en april zijn/haar ‘eigen’ gebied besnuffeld heeft, hebben we in Drenthe en Groningen ook een aantal ottershitdagen georganiseerd. Met gelijkgestemden letterlijk je neus achterna. De combinatie van ervaren speurders en beginners blijkt steeds weer een gulden greep. We starten steevast met taart en spraints (altijd even alert blijven welk schoteltje je waar voor gebruikt) en vervolgens wordt er een appgroep aangemaakt. Nog niet gemonitorde gebieden in die regio worden verdeeld en in groepjes gaan de speurders op pad. De appgroep is vanaf dat moment de verbindende factor als de teller begint te lopen.
We zoeken shit, we vinden shit, we twijfelen over dat ene drabje shit, we overleggen, we ruiken (bij twijfel geen otter!) we verwonderen, we genieten en/of zoeken ondersteunend bewijs. Is hier een otter actief? Dan vinden we vast nog een tweede spoor... Al die locaties met coördinaten of Google Maps pins verrijken de appgroep. Meestal vergezeld met shitfoto’s, ofwel die karakteristieke otterspraints en met soms hilarische kiekjes van de vinders.
‘s Avonds thuis is het nagenieten. Al scrollend door al die berichten worden direct de waarnemingen in het Otterportaal ingevoerd. En dan ineens dat besef. Seizoen: 2024-2025, bezoek: 1 maart 2025, waarneming: 10.000. Wauw! Het monitoringswerk blijft onverminderd belangrijk.
Tekst: Cindy de Jonge-Stegink
Foto's: Mark Zekhuis (Saxifraga), Cindy de Jonge-Stegink
Abonneer je op de Telganger
Dit artikel is afkomstig uit de nieuwste editie van de Telganger. Deze nieuwsbrief verschijnt twee keer per jaar en geeft per meetprogramma een update van laatste resultaten en/of ontwikkelingen. Klik hier om je aan te melden om nieuwe Telgangers per e-mail te ontvangen en hier om oude versies te downloaden.
