SOORTBESCHRIJVING
VERSPREIDING & STATUS
VERSCHIL TUSSEN BOSMUIS EN GROTE BOSMUIS
LITERATUURLIJST
1. Twisk P., van Diepenbeek A. & Bekker J.P. (2010). Veldgids Europese Zoogdieren. KNNV-Uitgeverij, Utrecht.
2. Aidan C., Marsh W., Poulton S. & Harris S. (2001). The Yellow-necked Mouse Apodemus flavicollis in Britain: status and analysis of factors affecting distribution. Mammal Review, volume 31 issue 3-4, pp. 203–227.
3. Bergers P.J.M. & Foppen R.P.B. (1992). Grote bosmuis Apodemus flavicollis (Melchior, 1834). In: Broekhuizen S., Hoekstra B., van Laar V., Smeenk C. & Thissen J.B.M. (red.) (1992). Atlas van de Nederlandse Zoogdieren. Koninklijke Nederlandse Natuurhistorische Vereniging, Utrecht: pp. 286-288.
4. Bitter R. (1996). Toch niet zeldzaam? Grote bosmuis in Zuid Limburg. Zoogdier, jrg. 7 nr. 1, pp. 14-18. PDF
5. Bekker D.L. (2013). Inventarisatie grote bosmuis Drenthe & Groningen 2013. Rapport 2013.35, Zoogdiervereniging, Nijmegen. PDF
6. Bugarski-Stanojević V., Blagojević J., Adnađević T., Jovanović V.& Vujošević M. (2013). Identification of the sibling species Apodemus sylvaticus and Apodemus flavicollis (Rodentia, Muridae). Comparison of molecular methods. Zoologischer Anzeiger, volume 252 issue 4, pp. 579-587.
CONTACT
Guido Lek
MEER LEZEN
1. Perrin W.F. & Geraci J.R. (2009). Stranding. pp 1119-1123 in Perrin W.F., Würsig B. & Thewissen J.G.M. (eds). Encyclopedia of Marine Mammals. Elsevier/Academic Press.
2. Leopold M.F., Begeman L., van Bleijswijk J.D. L., IJsseldijk L.L., Witte H.J. & Gröne A. (2015). Exposing the grey seal as a major predator of harbour porpoises. Proc. Royal Soc. B. 282: 20142429.
3. Wright A.J., Maar M., Mohn C., Nabe-Nielsen J., Siebert U., Fast Jensen L., Baagøe H.J. & Teilmann J. (2013). Possible causes of a harbour porpoise mass stranding in Danish waters in 2005. PLoS ONE 8(2): e55553.
4. Kastelein R.A., Hardeman J. & Boer H. (1997). Food consumption and body weight of harbour porpoises (Phocoena phocoena). The biology of harbour porpoises. De Spil Publishers, Woerden, 217-233.
Mardik Leopold - Eileen Heße - Lara Mielke - Lineke Begeman - Sjoukje Hiemstra –
BRONARTIKEL
Dit artikel geeft een samenvatting van een in het Engels gepubliceerd werk ‘Macro-evolutionary trade-offs as the basis for the distribution of European bats’. Lees hier het volledige artikel. PDF
MEER WETEN
1. Anonymous (2010). 6th Session of the Meeting of Parties. Prague, Czech Republic, 20–22 September 2010. Resolution 6.2. Amendment of the Annex to the Agreement. EUROBATS.MoP6.Record.Annex5. PDF
2. Baagøe H. (1987). The Scandinavian bat fauna - Adaptive wing morphology and free flight in the field. In: Recent Advances in the Study of Bats (Ed. by B.M. Fenton, P. Racey & J.M. Rayner), pp. 57-74. University Press, Cambridge.
3. Barclay R. & Harder L.D. (2003). Life histories of bats: Life in the slow lane. In: Kunz T.H. & Fenton M.B. (Eds.). Bat ecology, pp. 209-256. University of Chicago press, Chicago and London.
4. Bogdanowicz W. & Ruprecht C. E. (2004). Nyctalus leisleri. In: J. Niethammer & F. Krapp (Eds.). Handbuch der Säugetiere Europas. Band 4: Fledertiere. Aula-verslag, Wiebelsheim.
5. Haarsma A.-J. (2009). Watervleermuizen in gebouwen in Nederland en België. Vlen-Nieuwsbrief 69(21): 6-10. PDF
6. Fenton M.B. & Bogdanowicz W. (2002). Relationships between external morphology and foraging behaviour: bats in the genus Myotis. Canadian Journal of Zoology, 80(6), 1004-1013.
7. Ulrich W., Sachanowicz K. & Michalak M. (2007). Environmental correlates of species richness of European bats (Mammalia: Chiroptera). Acta Chiropterologica, 9, 347-360.
8. Tello J.S. & Stevens R.D. (2010). Multiple environmental determinants of regional species richness and effects of geographic range size. Ecography, 33, 796-808.
9. Churchfield S., Hollier J. & Brown V.K. (1995). Population dynamics and survivorship patterns in the common shrew Sorex araneus in Southern England. Acta Theriologica 40 (1): 53-68. PDF
10. Haarsma A.-J. & Siepel H. (2013). Macro-evolutionary trade-offs as the basis for the distribution of European bats. Anim. Biol. 63, 451-471.
11. Nyholm E. (1965). Zur Ökologie von Myotis mystacinus und Myotis daubentoni. Annales Zoologici Fennici, 2, 77-123.
12. Michaelsen T.C. (2007). Roost emergence time and light tolerance of the Northern bat Eptesicus nilssonii and Soprano pipistrelle Pipistrellus pygmaeus at 62N. Fauna (Oslo) 60, 272–279 [English summary].
13. Michaelsen T.C., Helge J.K. & Göran H. (2011). Topography is a limiting distributional factor in the soprano pipistrelle at its latitudinal extreme. Mammalian Biology, 76, 295-301.
Anne-Jifke Haarsma - ecoloog Radboud Universiteit Nijmegen
Op de website ‘Volg de das in Drenthe’ is een dassenfamilie uit Drenthe te volgen. Bij de ingang van de dassenburcht zijn daarvoor twee buitencamera’s geplaatst die alle activiteiten op en rondom de burcht registreren.
De ‘Dasmobiel’ maakt het nu voor iedereen mogelijk om een das te zien. Het is een geur- en geluidsdichte hut in Overijssel die op nog geen tien meter van een bewoonde dassenburcht ligt en van waaruit je ongehinderd en zonder verstoring dassen kan kijken.
Om het ‘feestje van de das’ passend af te sluiten, volgt later op het jaar nog een symposium.
RODE LIJST
RODE LIJSTEN UIT DE BUURLANDEN
vergelijk de Vlaamse Rode Lijst van de zoogdieren met de Rode Lijsten uit de buurregio’s
1. Maes et al. (2014). De IUCN Rode Lijst van de zoogdieren in Vlaanderen. Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO) - INBO.R.2014.1828211.
2. http://www.inbo.be/files/bibliotheek/89/257489.pdf PDF
3. Criel D., Lefevre A., Van Den Berge K., Van Gompel J.& Verhagen R. (1994). Rode lijst van de zoogdieren in Vlaanderen. AMINAL, Brussel.
4. Verkem S., De Maeseneer J., Vandendriessche B., Verbeylen G. & Yskout S. (2003). Zoogdieren in Vlaanderen. Ecologie en verspreiding van 1987 tot 2002. Natuurpunt Studie & JNM-Zoogdierenwerkgroep, Mechelen en Gent, België.
5. Maes D., Decleer K., De Bruyn L. & Hoffmann M. (2011). Nieuwe Rode-Lijstcategorieën en –criteria voor Vlaanderen. Een aanpassing aan de internationale IUCN standaarden. Natuur.focus, 10, 54-61. PDF
Niels Desmet – Zoogdierenwerkgroep Natuurpunt
BEGRIPPEN
Spoelwormen leven als parasiet in de darmen van gewervelde dieren. Het zijn rondwormen (Nematoda) met een spoelvormige bouw die tot 50 cm lang kunnen worden. De wasberenspoelworm (Baylisascaris procyonis ) is een van de bekendste en wordt ook bij honden, katten en vossen gevonden. Wil je nog meer weten?
AANBEVELING
Vinders van dode wasberen wordt aangeraden om deze nooit zonder handschoenen aan te pakken en het dode dier in Nederland bij het DWHC te melden en in Vlaanderen bij de Infectieziektebestrijding van het Agentschap Zorg & Gezondheid. Daarnaast is het raadzaam dat eigenaren van wasberen hun dieren regelmatig ontwormen en laten chippen bij een dierenarts, zodat ontsnapte dieren die worden gevonden, kunnen worden geïdentificeerd.
1. Lee A.C., Schantz P.M., Kazacos K.R., Montgomery S.P. & Bowman D.D. (2010). Epidemiologic and zoonotic aspects of ascarid infections in dogs and cats. Trends in Parasitology 26, nr 4.
2. Gavin P.J., Kazacos K.R. & Shulman S.T. (2005). Baylisascariasis. Clinical Microbiology Reviews 18 nr. 4. doi:10.1128/CMR.18.4.703–718.2005.
3. Maas M., Franssen F., Hendrikse T., van Bolhuis H., Overgaauw P., Nijsse R. & van der Giessen J. (2014). Preventie en behandeling van Baylisascaris spp.-infecties bij uitheemse dieren. Tijdschrift voor Diergeneeskunde, nr. 1, januari 2014. PDF
4. Broekhuizen. S., Hoekstra B., Van Laar V., Smeenk C. & Thissen J.B.M. (Eds.) (1992). Atlas van de Nederlandse zoogdieren. Koninklijke Nederlandse Natuurhistorische Vereniging, Utrecht. 336 pp.
5. Hollander H. (2013). Is de wasbeer los? Kijk op exoten. 6: 14-15.
6. Frantz A. C. , Heddergott M., Lang J., Schulze C., Ansorge H., Runge M., Braune S., Michler F.-U., Wittstatt U., Hoffmann L., Hohmann U., Michle B. A., Van Den Berge K. & Horsburgh G. J. (2013). Limited mitochondrial DNA diversity is indicative of a small number of founders of the German raccoon (Procyon lotor) population. European Journal of Wildlife Research 59 nr 5. DOI 10.1007/s10344-013-0719-6.
7. Anheyer-Behmenburg H.E. (2013). Untersuchungen zum Vorkommen van Zoonoseerregern und dem kaninen Staupevirus in der Waschbärpopulation Niedersachsens, 2011-2013. Tierärztliche Hochschule Hannover Institut für Mikrobiologie, Hannover. PDF
8. Schwarz S., Sutor A., Mattis R. & Conraths F.J. (2015). The raccoon roundworm (Baylisascaris procyonis)-no zoonotic risk for Brandenburg? Berliner und Münchener tierärztliche Wochenschrift 128.
9. Wildtier monitoring. Deutscher Jagdverband.
Margriet Montizaan - Dutch Wildlife Health Centre (DWHC) Hans Hollander - Bureau van de Zoogdiervereniging
REFERENTIES
1. Een commentaar op de ‘Wolven in Nederland’-Facebookpagina, 09/03/15, 16:20.
2. Skogen K., Mauz I. & Krange O. (2008). Cry wolf! Narratives of wolf recovery in France and Norway. Rural Sociology 73(1): 105-133.
3. Een typerend citaat: “Lieve Wolf, ga snel weer terug naar een diep groot bos ergens over de grens. Hier is duidelijk geen toekomst voor jou, teveel sensatiezoekers met hun camera's en wilde verhalen. Ik zal je missen, maar wil boven alles dat je veilig bent en in vrijheid kunt leven. Ik vraag aan de mensen die je zien om je met rust te laten, je niet op de foto of film te zetten je niet op te jagen, maar je respecteren voor wat je bent een vrije ziel - een Gypsy op doorreis.” (09/03/2015)
4. Petitie - A lone wolf has shown up in The Netherlands, and yes, they want to shoot him!
Martin Drenthen - hoofddocent filosofie Radboud Universiteit Nijmegen
Volg de laatste nieuwtjes i.v.m. de wolf in Nederland, België en Duitsland via respectievelijk Wolven in Nederland, Welkom wolf en Wilkommen Wolf.
Henri Cassiers
CONTACT >
filmfragment /cameraopname(s)
Datura – onderzoeksbureau voor moleculaire oplossingen in ecologie
1. Twisk P. (1991). Vleermuizen in ‘De Leijen’, Midden-Brabant. Rapport N.M.F. Noord-Brabant.
2. Broekhuizen S., Hoekstra B., van Laar V., Smeenk S. & Thissen J.B.M. (1992). Atlas van de Nederlandse zoogdieren. Stichting Uitgeverij Koninklijke Nederlandse Natuurhistorische Vereniging, Utrecht.
CONTACT > Peter Twisk
De Zoogdiervereniging