Onderzoek naar de aanwezigheid van noordse woelmuis op de Haringvreter (Veerse Meer, Zeeland) met behulp van de eDNA methode in 2023

De noordse woelmuis (Alexandromys oeconomus arenicola) is een endemische ondersoort die alleen in Nederland voorkomt en die via de Europese Habitatrichtlijn en de Wet natuurbescherming is beschermd. Om de soort duurzaam te kunnen beschermen en behouden, hebben overheden en natuurbeherende organisaties behoefte aan informatie over de actuele verspreiding van de soort. In dit kader heeft de provincie Zeeland de Zoogdiervereniging een monitoringsopdracht gegeven om middels de eDNA-methodiek gedurende een periode van zes jaar (2020-2025) alle relevante gebieden te bemonsteren, waaronder het eiland de Haringvreter in het Veerse Meer.
Omdat het momenteel de enige locatie ten zuiden van de Oosterschelde is waar de noordse woelmuis nog recent is aangetroffen (eDNA-onderzoek 2020 (Bekker 2023)), heeft Staatsbosbeheer om aanvullend onderzoek gevraagd. Het onderzoek bestaat uit het extra eDNA-bemonsteren van tien locaties op het eiland.
Op de te onderzoeken locaties wordt naar keutels van woelmuizen gezocht, waarvan vervolgens middels (DNA-)analyse bepaald wordt of deze van noordse woelmuis, aardmuis, veldmuis of eventueel van een andere zoogdiersoort afkomstig zijn. Door het verzamelen van keutels wordt per meetpunt bepaald of de soort ter plekke voorkomt of niet. Voor een uitgebreide toelichting op de toepassing van de eDNA-methodiek wordt verwezen naar La Haye & Schekkerman (2017).
De genetische analyses worden steeds uitgevoerd door het Laboratorium voor Ecologische Genetica van Wageningen Environmental Research (WENR).