Eikelmuizen bakenen hun territorium af
Het volgen van de drie eikelmuizen, die eerder dit jaar door de Zoogdiervereniging zijn voorzien van zendertjes, is in volle gang. Momenteel zijn de slaapmuisjes erg vocaal en wordt hun gekrijs regelmatig gehoord in het bos door de onderzoekers. De Zoogdiervereniging maakte er opnamen van.
De eikelmuis is een van de zeldzaamste zoogdieren van ons land. Er komen nog slechts enkele tientallen beesten voor in het Savelsbos en het Cannerbos in Zuid Limburg. De Zoogdiervereniging heeft in juli van dit jaar drie van deze eikelmuizen gevangen en voorzien van zendertjes. De gezenderde beestjes worden wekelijks opgespoord en gevolgd met een draagbare antenne. Zo wordt hun habitatgebruik nauwkeurig in kaart gebracht. Dit helpt beheerders en beleidsmakers deze ernstig bedreigde diertjes beter beschermen.
Eikelmuizen zijn momenteel erg vocaal en ze maken erg veel verschillende soorten geluid. Hij maakt langgerekte klagende geluiden en vogelachtig gekwetter maar ook brommende, fluitende, blazende en piepende geluiden. Als eikelmuizen op zoek gaan naar een partner, kunnen ze vrij luidruchtig fluiten, grommen en krijsen om de grenzen van hun zomerterritorium kenbaar te maken, of te verdedigen.
Onderzoeksresultaten
Tot nu toe blijkt uit het onderzoek dat de gezenderde eikelmuizen zich vooral veel bevinden in bosranden met veel ondergroei, en zich verplaatsen langs graften en houtwallen. Soms worden kleine stukjes open terrein overgestoken. Rustplaatsen zijn bijna altijd gevonden in holtes van bomen.
Opvallend is dat beesten zich ook veel ophouden rondom kersenboomgaarden aan de rand van het bos. Veel kersen zijn de afgelopen maand op de grond gevallen waar eikelmuizen dankbaar gebruik van maken. Dit verklaart mogelijk waarom twee van gezenderde beestjes veel tijd in een brandnetelruigte aan de rand van een kersenboomgaard doorbrengen.
Het onderzoek loopt totdat de eikelmuis in winterslaap gaat. De verwachting is dat dit begin november zal zijn.